Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

BIOS και πολιτεία


Ακούσατε, ακουυυσατε!!
Ο alexk έχει PC, και ποστάρει άρθρο!


Ναι,  βλέπετε, η φριτέζα που έχω για υπολογιστή, τα παιξε τους τελευταίους μήνες, δεν μπόρεσε να μπει στο BIOS (πόσο μάλλον στο blogger), και με άφησε να απολαυσω το καλοκαιράκι. Και αφού βρήκα άλλον, δεν είχα όρεξη να γράψω.

Λοιπόν… ίσως είναι ο πιο άκυρος τίτλος που έχω βάλει ποτέ σε σχέση με το θέμα του άρθρου, απλά τον έβαλα:
1ον) Γιατί μπορώ
2ον) Για να μην πάει χαμένο το λογοπαίγνιο
3ον) Γιατί ούτως η άλλως, σήμερα δεν θα πιάσουμε κάτι συγκεκριμένο, που να χρειάζεται ένα κατεβατό από επιχειρήματα.

Θα ασχοληθώ με μκρότερες άσχετες παρατηρήσεις/απορίες που δεν θα άνηκαν σε ολοκληρωμένο άρθρο, ανήκουν δηλαδή στην θεματολογία «Miscellaneous»


1. Τι στο διάολο πίνουν αυτοί οι ανορθόγραφοι;

Για να μην παρεξηγουμαι: Δεν εννοω αυτό-καθαυτο το ότι μπορει ο κάθε γιδοτυρόβλαχος να μην εχει παει σχολειο για να μαθει ένα γραμμα της προκοπης. Στην τελικη, η ανορθογραφια δεν είναι το μονο στοιχειο γυφτιας που χαρακτηριζει το μεσο Ελληνα. 
Τη στιγμη ειδικα, που στο γραπτο λογο βλεπεις κάθε ειδους μαλακες, να γραφουν greeklish με αριθμους, η να κοβουν φωνηεντα, η να γραφουν μονιμως με κεφαλαια, η να αγνοουν σημεια στιξης, η να βαριουνται να βαζουν τονν….  Εμμμ, ναι, τέλος πάντων.


Αυτό που θέλω να πω εν ολίγοις, είναι ότι δεν μου προκαλεί αγανάκτηση η γραπτή αμορφωσιά, αντιθέτως μου προκαλεί θαυμασμό η λογική της, που από ένα σημείο και μετά προχωράει σε επίπεδα που αδυνατώ να κατανοήσω.

Ας το δούμε από την πλευρά του ανίδεου: Πως θα γράψω μια άγνωστη λέξη;
Το πρώτο γράμμα που σας έρχεται στο μυαλό όταν λέτε «Ε» είναι το έψιλον. Για το «Ι» είναι το «η» και το «ι». Το αντίστοιχο για το «Ο» είναι (σε πιο μικρό βαθμό) το όμικρον. Γι αυτό εξάλλου έχει καθιερωθεί στο γραπτό λόγο να είναι αποδεκτές φράσεις όπως: «Εε… Οπα… που πας ρε μαλάκα θα με τρακάρεις!!», χωρίς να υπάρχει κάποιος γραμματικός κανόνας (Εξαιρούνται περιπτώσεις όπως: «Ωω, στις ομορφιές σου είσαι» η «Ωωωω, ΠΑΟΚάρα έχω τρέλα στο μυαλό»). Η ακόμα περισσότερο, όταν γράφεις Αγγλικές λέξεις με ελληνικούς χαρακτήρες. «Ο Τζον και η Λίλιαν γνωρίστηκαν σε ένα ασανσέρ, και πρόλαβαν να κάνουν σεξ, λίγο πριν αυτό κάνει στοπ στον όροφο του γραφείου του μάνατζερ Είδατε πουθενά κανένα «ω», κανένα «υ», η κανένα «αι» στις μπολνταρισμένες προτάσεις;

Θα έχετε ακουστά το δόγμα των εποπτών γραμμών για τον σύγχρονο κανονισμό του οφσάιντ: «Η αμφιβολία είναι υπέρ του επιτιθέμενου».
Ε, κάπως ανάλογη είναι και η λογική του ορθόδοξου ανορθόγραφου Έλληνα: «Η αμφιβολία είναι υπέρ του ‘ε’, του ‘ο’, και του ‘ι’, άντε μερικές φορές και του «η» λόγω συχνότητας. Μικρότερη βαρύτητα έχουν οι περίεργοι φθόγγοι, τα «αι», τα «ει», τα double λάμδα, κοκ»  
Που σημαίνει ότι στις εύκολες λέξεις, δε μπορεί, κάπου μέσα θα πέσεις.

Δικαίως λοιπόν έχω την περιέργεια, τι στο διάολο πίνεις όταν μου βάζεις κάτι «αι», κάτι «οι», και κάτι «υ» σε απλές λέξεις;
Όταν διαβάζω προτάσεις όπως: «Ευτυχός που σκόραρε η Θρυλαρα, γιατή δεν ξέρω πόσω θα άντεχα» δεν θα το συγχωρήσω κιόλας, απλά θα καταλάβω το πρόβλημα αμορφωσιάς σου.
Όταν όμως διαβάζω: «Θαίλω να μου πυς αν ο θοίωσ θα αίρρθη σείμαιρα» τότε αξίζεις να είσαι αντικείμενο έρευνας (ναι, τη λέξη «θοίωσ» τουλάχιστον, την έχω δει irl)

Δηλαδή τι θες να μου δείξεις ρε γυφτάμπουρα; Ότι δεν ξέρεις ούτε πως γράφεται το «α» στο Αλέξανδρος, αλλά ξέρεις να μου γράφεις τους πιο δύσκολους φθόγγους;
Μην το πιάνεις στα χέρια σου άμα δεν το ξέρεις το ρημάδι…


2. Το μέλλον θεωρητικά υπάρχει!

Και τώρα θα πιάσουμε επικίνδυνα επίπεδα nerd-οσύνης.
Αν πιστεύεις σε προφητείες, γούρια, ωροσκόπια, πεπρωμένα, κάρμα, Αιγυπτιακές θεωρίες ελικοειδών timelines, και λοιπές ηλιθιότητες, τότε δεν υπάρχουν πολλοί λόγοι να διαβάσεις παρακάτω.

Οι υπόλοιποι πιθανότατα μοιραζόμαστε το ίδιο αιώνιο ερώτημα: Μπορεί ο άνθρωπος να ταξιδέψει μπρος-πίσω στο χρόνο, η έστω να πάρει εικόνες από το παρελθόν και το μέλλον; Και για το παρελθόν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι εφικτό, διότι είναι μια κατάσταση που έχει ήδη υπόσταση: Έχει ήδη συμβεί. Εξάλλου, όταν κοιτάς τα άστρα που απέχουν κάμποσα έτη φωτός, στην ουσία αυτό κάνεις.

Το μέλλον όμως; Μπορείς να πεις ότι ισχυεί  το ανάποδο σε σχέση με το παρελθόν: Μπορείς να το αλλάξεις, δεν μπορείς όμως να το δεις και να το υπολογίσεις. Απλούστατα γιατί δεν υπάρχει (ακόμα)!! Σωστά;
Εφόσον μιλάμε εντελώς υποθετικά, τότε ΔΕΝ συμφωνώ ακριβώς. Είμαι βέβαια της άποψης ότι είναι ΑΤΟΠΟ για τον ανθρώπινο παράγοντα να προβλέψει το μέλλον, δεδομένου ότι η παραμικρή αλλαγή στο παρόν μπορεί να επηρεάσει σημαντικά ολόκληρη τη ροή του timeline. Αυτό σημαίνει ότι το ατόπημα βασίζεται στην εξής απλή λογική: Πώς γίνεται να προβλέψω το μέλλον, αφού θα πρέπει να προβλέψω και την πρόβλεψη του; (με πιο απλά λόγια: Πως θα δω ότι με πάτησε νταλίκα, αφού μετά την πρόβλεψη θα την αποφύγω; )

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η πορεία δεν είναι προδιεγραμμένη.
Όλη η ιστορία του σύμπαντος βασίζεται σε συγκυρίες. Το ένα άτομο πήγε εκεί, το άλλο το κουτούλησε, δημιουργήθηκε το παράλλο, ανέπτυξε τις τάδε ιδιότητες, κοκ. Από αυτή τη σειρά εξαρτώνται όλα: Το πως δημιουργήθηκαν οι πλανήτες, το τι έγινε το 435 π.Χ., το τι κάνεις εσύ τώρα, το πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος μου προκειμένου να σκεφτεί όλες αυτές τις μαλακίες για το μέλλον, κλπ. Και όπως ήδη έγραψα, η παραμικρή αλλαγή στα γεγονότα, μπορεί να αλλάξει όλη τη ροή των πραγμάτων.

Με άλλα λόγια: Δεν υπάρχει κάτι απόλυτα τυχαίο σε αυτόν τον κόσμο. Ακόμα και οι ψηφιακές παραγωγές random αριθμών βασίζονται στην αδυναμία του ανθρώπου να προβλέψει τη ροή της εφαρμογής.
Αν βάλεις 2 κουρδιστά αυτοκινητάκια σε λειτουργία χωρίς αλληλεπίδραση, τότε μπορείς να καταλάβεις που θα πάνε, η και πότε. Αν όμως κουτουλήσουν μεταξύ τους, τότε οι διευθύνσεις, οι κατευθύνσεις, οι ταχύτητες, η εφαρμογή των δυνάμεων, και γενικότερα όλο το σύστημα, θα γαμηθούν τελείως. Από τη στιγμή που έφυγαν από τα χέρια σου, η πορεία τους είναι κάτι το δεδομένο. Δεν μπορείς όμως πια να υπολογίσεις την κατάληξη τους, πόσο μάλλον για όλα τα σωματίδια που κυκλοφορούν και κυκλοφόρησαν στο σύμπαν.
Δες το σαν να έχεις φτιάξει ένα πρόγραμμα με κάμποσες πολύπλοκες συναρτήσεις, ακόμα περισσότερες μεταβλητές και σταθερές, χωρίς random μεταβλητές, και χωρίς αλληλεπίδραση με το χρήστη. Μόλις το εκτελέσεις, θα σου βγάλει τα ίδια αποτελέσματα όσες φορές κι αν το βάλεις να τρέξει. Η κατάληξη του υπάρχει και είναι συγκεκριμένη, απλά δεν είναι ανθρωπίνως δυνατό να υπολογιστούν τα δεδομένα σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

Εντελώς θεωρητικά λοιπόν, η παραπάνω θεωρία θεωρείται στο παρακάτω θεωρητικό θεώρημα:
ΑΝ είμασταν σε θέση να ξέρουμε την κατάσταση και τη διεύθυνση όλων των σωματιδίων του σύμπαντος σε έστω μια χρονική στιγμή, τότε θα τα βλέπαμε όλα: και το παρελθόν, και το παρόν, και το μέλλον, και τα πάντα όλα!!

Πρακτικά: Γάμα το, και ζήσε το κωλο-παρόν σου.


3. Μήπως το σπέρμα ΔΕΝ είναι δίκαιο;

Τελικά, σε αυτό το άρθρο το παίζω σαν να είμαι όχι μόνο nerd, αλλά και πιο «καλλιεργημένος» και από τα μεταλλαγμένα τροπικά φυτά του Resident Evil. Πρέπει να ρίξω λίγο το επίπεδο, χωρίς ταυτόχρονα να ξεφύγω από το πνεύμα του άρθρου, γι αυτό θα μιλήσουμε για κάτι πιο κυνικό: Το χυσαμόλι.

Ο νόμος της ζούγκλας δεν ισχυεί μόνο στη ζούγκλα. Σε κάθε βιολογική κοινωνία, ο ισχυρότερος επικρατεί και κάνει τη νέα γενιά ισχυρότερη. Έτσι και τα σπερματοζωάρια κάνουν αγώνα δρόμου για το ποιο θα δώσει το DNA στο νιάνιαρο σου, υπό την προϋπόθεση βέβαια να είσαι αρκετά μαλάκας ώστε να γαμήσεις χωρίς προφυλακτικό εν μέσω οικονομικής κρίσης.
Όπως έχει πει και ο Bill Gates όμως, η ζωή δεν είναι δίκαιη, και πρέπει να ζούμε με αυτό. Κάτι τέτοιο κάνουν και τα σπερματοζωάρια.

Όταν χύνεις στο μουνί της γκόμενας, το παπαρδέλι σου εκτοξεύει σπέρμα σαν νεροπίστολο. Δηλαδή, μοιάζει με γραμμή, παρά με κύμα στην παραλία. Και δεν μοιάζει με αγώνες στίβου, όπου οι αθλητές τοποθετούνται σε ίση απόσταση από το τέρμα, σε αρκετά πλατύ ταρτάν.

Το ερώτημα μου είναι: ποιος τα σκέφτεται τα άμοιρα τα σπερματοζωάρια που ξεκινούν από τις τελευταίες θέσεις; Ποιος μου λέει ότι επικρατεί ο γρηγορότερος και όχι ο πιο κοντινός;

«Ρε alexk, τα σπερματοζωάρια είναι σβέλτα πράγματα σε σχέση με τις διαστάσεις τους. Και η απόσταση που πρέπει να διανύσουν είναι αναλόγως τεράστια, που σημαίνει ότι τους παίρνει κάτι μέρες να φτάσουν στη μήτρα. Η όλη απόσταση δίνει τη δυνατότητα σε κάποιον γρήγορο να προσπεράσει τις κότες στον κατάλληλο χρόνο.»

Ναι, αλλά το συνολικό μήκος χορδής του χυσιού δεν είναι αμελητέο. Και στην τελική, η διαφορά απόστασης στην εκκίνηση είναι μια διαφορά. Αν το 1ο ταχύτερο σπερματοζώον είναι στην τελευταία θέση, και το 2ο στην πρώτη, αν η διαφορά ταχύτητας δεν αρκεί για να γίνει η προσπέραση πριν το ωάριο, τότε το πρωτάθλημα είναι κάλπικο.


Εννοείται ότι ο alexk δεν είναι επιστήμονας γυναικολογικής/γενετολογικής (επιστήμουνας δηλαδή... χο χο χο...) ώστε να μην παραδεχτεί την ημιμάθεια επί του θέματος. 
Όποιος μπορεί να με διαψεύσει επειδή ξέρει περισσότερο το θέμα (είτε λόγω μελέτης, είτε λόγω εμπειρίας), ας δώσει τα φώτα του πάνω στον αγώνα των σπερματοζωαρίων.


Εγώ αρκετά έδωσα για σήμερα.
(Inb4: Φώτα, ή σπερματοζωάρια;                     -ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ!!!)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου